ໂຮງແຮມ TURNBERRY ເຄີຍຊື້ກະປູສົດຈາກຊາວປະມົງຢູ່ທ່າເຮືອ. ສ່ວນຫນຶ່ງຂອງປະສົບການຂອງການກິນອາຫານຢູ່ທີ່ນັ້ນແມ່ນອາຫານທະເລສົດ. ໃນປັດຈຸບັນການຕິດຕາມແລະກົດລະບຽບດ້ານສຸຂະພາບແລະຄວາມປອດໄພຮຽກຮ້ອງໃຫ້ຮ້ານອາຫານຊື້ກະປູດຽວກັນໃນມື້ຕໍ່ມາ, ເມື່ອພວກເຂົາເດີນທາງ 600 ໄມສໍາລັບ "ການທົດສອບ".
ນອກເໜືອໄປຈາກຝັ່ງຕາເວັນຕົກ, ຮ້ານອາຫານທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ຈັກໃຊ້ຍຸດທະສາດທີ່ເໝາະສົມກັບການຕະຫລົກ Ealing. ມັນຊື້ scallops ໃນມື dived ປະຈໍາວັນ, ແຕ່ທຸກຄັ້ງແລະຫຼັງຈາກນັ້ນຈັດວາງຄໍາສັ່ງໃຫຍ່ກັບ fishmonger ໃນ Inverness ເພື່ອຫລອກລວງຜູ້ກວດກາທີ່ຈະ frown ກ່ຽວກັບ spontane ທໍາມະຊາດດັ່ງກ່າວ.
ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ອຸດສາຫະ ກຳ ການຫາປາຂອງ Scottish, ເຊິ່ງກວມເອົາ 60% ຂອງການສົ່ງອອກສະບຽງອາຫານຂອງປະເທດແລະສ້າງມູນຄ່າ 420 ລ້ານປອນໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດ Scottish, ຕ້ອງໄດ້ຊອກຫາວິທີການເຮັດວຽກກ່ຽວກັບການລ້າໆຢ່າງເປັນທາງການ.
ທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍຫຼາຍແຫ່ງຖືກຄວບຄຸມເກີນກຳນົດທີ່ຄວາມຍືນຍົງດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມຖືກລະເມີດຈົນເຮັດໃຫ້ຊັບພະຍາກອນອັນລ້ຳຄ່າທີ່ສຸດຂອງພວກເຮົາເປັນອັນຕະລາຍ.
ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ EAE, ບໍລິສັດທີ່ສະຫນອງແລະແຈກຢາຍໃບຍ່ອຍຫນຶ່ງລ້ານໃບໃນລະຫວ່າງງານບຸນ Edinburgh ຢ່າງດຽວແລະຕັ້ງຢູ່ໃນນິຄົມອຸດສາຫະກໍາໃນ Loanhead, Edinburgh. ຫລັງຈາກໄດ້ຕິດຕັ້ງກັງຫັນລົມທີ່ບໍ່ພຽງແຕ່ຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍອາຍພິດຂອງບໍລິສັດ, ແຕ່ຍັງໄດ້ຂາຍພະລັງງານທີ່ບໍ່ມີກາກບອນກັບຄືນສູ່ຕາຂ່າຍໄຟຟ້າແຫ່ງຊາດ, ບໍລິສັດພົບວ່າສະພາທ້ອງຖິ່ນຕ້ອງການເພີ່ມອັດຕາຂອງຕົນ.
ໃນຂະນະດຽວກັນ, ກົດລະບຽບການອອກໃບອະນຸຍາດໃຫມ່ປະກົດວ່າຕ້ອງການໃຫ້ຮ້ານຄ້າທີ່ດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວ, ເຊັ່ນ: ຢູ່ Glamis Castle, ຈະຕ້ອງແຍກເຄື່ອງດົນຕີແຫ່ງຊາດຂອງພວກເຮົາອອກຈາກຜະລິດຕະພັນອື່ນໆ, ຄືກັບວ່າມັນເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າອັບອາຍທີ່ຈະສະແດງມັນ.
ໃນຫຼາຍວິທີທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ມັນເບິ່ງຄືວ່າຄວາມສົນໃຈຫຼາຍແມ່ນຈ່າຍໃຫ້ກັບການປະຕິບັດການເຮັດວຽກເລັກນ້ອຍທີ່ຮູບພາບໃຫຍ່ກວ່າຈະສູນເສຍໄປ. ໂດຍການຂັດຂວາງທຸລະກິດດ້ວຍວິທີດັ່ງກ່າວ, ພວກເຮົາກໍາລັງປ້ອງກັນການເຕີບໂຕໃນໄລຍະຍາວແລະຄວາມຍືນຍົງທາງດ້ານເສດຖະກິດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ.
ອຸດສາຫະກໍາການທ່ອງທ່ຽວ Scottish ແມ່ນມີຄວາມສ່ຽງໂດຍສະເພາະ. ການນໍາເອົາຫຼາຍກ່ວາ£ 4bn ເຂົ້າໃນເສດຖະກິດໃນແຕ່ລະປີແລະການຈ້າງງານ 200,000 ຄົນ, ພວກເຮົາຕ້ອງສະຫນອງປະສົບການ Scottish ທີ່ແທ້ຈິງສໍາລັບນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ມາຮອດປະຈໍາວັນໃນຫນ້າປະຕູຂອງພວກເຮົາ.
ແຕ່ຄວາມແທ້ຈິງນີ້ກາຍເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະຮັກສາຢູ່ໃນໃບຫນ້າຂອງກົດລະບຽບທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຊິ່ງເຖິງແມ່ນວ່າມີຄວາມຫມາຍດີ, ມັກຈະມີຜົນສະທ້ອນທີ່ບໍ່ໄດ້ຄາດຄິດ.
ຈົນກ່ວາບໍ່ດົນມານີ້ໃນລະດູຫນາວ, ບໍລິສັດຂອງຂ້ອຍ, Rabbie's Trail Burners, ໄດ້ນໍາລູກຄ້າໄປການຜະຈົນໄພເລັກນ້ອຍຢູ່ທີ່ Kilchurn Castle ໃນ Argyll. ຜູ້ແນະນຳຈະພາກຸ່ມຂ້າມຜ່ານເສັ້ນທາງລົດໄຟເລົ່າເລື່ອງນິທານ ແລະນິທານພື້ນເມືອງຂອງທ້ອງຖິ່ນ ແລະໄປຫາປະຕູທີ່ລັອກໄວ້ຂອງ Castle.
ຄວາມເກງຂາມຢູ່ໃນໃບຫນ້າຂອງປະຊາຊົນຍ້ອນວ່າພວກເຂົາຮູ້ວ່າຄູ່ມືມີກະແຈແລະພວກເຂົາສາມາດເຂົ້າໄປໃນສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ມະຫັດສະຈັນຂອງການທ່ອງທ່ຽວ.
ຈາກນັ້ນ ບໍລິສັດທາງລົດໄຟໄດ້ປິດເສັ້ນທາງສາຍນີ້ຍ້ອນຄວາມຢ້ານກົວດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ຄວາມປອດໄພ ແລະ ໃນເວລາ XNUMX ປີຜ່ານມາທາງບົກທີ່ເຂົ້າໄປຫາວິຫານສູງທີ່ເປັນສັນຍະລັກແຫ່ງນີ້ແມ່ນເຂົ້າໄດ້ພຽງແຕ່ຜ່ານຂຸມເລິກເທົ່ານັ້ນ. ໃນເວລາທີ່ສະພາໄດ້ສະຫນອງເສັ້ນທາງເຂົ້າເຖິງໃຫມ່, ປະຫວັດສາດ Scotland ໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີກະແຈຂອງມັນກັບຄືນມາ, ຍ້ອນວ່າການເຂົ້າໄປໃນ Castle ໄດ້ກາຍເປັນບັນຫາດ້ານສຸຂະພາບແລະຄວາມປອດໄພ.
ກົດລະບຽບເຫຼົ່ານີ້ອາດຈະຢູ່ໃນບ່ອນສໍາລັບການປົກປ້ອງຂອງພວກເຮົາ, ແຕ່ພວກເຂົາລະບາຍອອກຈາກ spontaneity, ການຜະຈົນໄພແລະຄວາມສຸກທີ່ຄົນຊອກຫາໃນວັນພັກ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ຂະແໜງທ່ອງທ່ຽວຕ້ອງການຢ່າງຕັ້ງໜ້າເພື່ອຮັກສາການເຕີບໂຕຂອງໂລກທີ່ມີການແຂ່ງຂັນ.
ລັດຖະມົນຕີວິສາຫະກິດ, ພະລັງງານແລະການທ່ອງທ່ຽວ Jim Mather ໄດ້ກ່າວເຖິງ "ຜົນສະທ້ອນທີ່ບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ" ຂອງກົດຫມາຍຢູ່ໃນກອງປະຊຸມ Scotland United ໃນອາທິດຜ່ານມາ. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂໂດຍ Holyrood, Westminster ແລະ Brussels ກ່ອນທີ່ສ່ວນຫນຶ່ງທີ່ສໍາຄັນຂອງການແຂ່ງຂັນລະຫວ່າງປະເທດຂອງພວກເຮົາຈະຖືກຂ້າຕາຍໂດຍ dictat bureaucratic unthinking.
sundayherald.com
ສິ່ງທີ່ຄວນເອົາໄປຈາກບົດຄວາມນີ້:
- After erecting a wind turbine that not only reduced the company’s emissions but also sold carbon-free power back to the national grid, the company found that the local council wanted to increase its rates as a result.
- By the time the council had provided a new access route, Historic Scotland had asked for the return of its key, as entering the castle had become a health and safety issue.
- The guide would take groups across a path over the railway track telling stories of local legends and folklore and to the locked doors of the castle.
